Vanaf het moment dat mensen erachter komen dat wij als vegan door het leven gaan, wordt veelal direct de vraag gesteld waarom we daarvoor kiezen. De vraag is nu al zo vaak op ons pad gekomen, dat het antwoord haast te dromen is: “Omdat we teveel weten.” Vaak roept dit antwoord nog meer vragen op. 

Vegan worden door kennis

Veganist worden, zijn of blijven lijkt inderdaad een keuze, maar zo voelt het voor ons niet. Had je mij 10 jaar geleden de vraag gesteld of ik als veganist door het leven wilde gaan, dan had ik waarschijnlijk “nee” gezegd, omdat ik me destijds niet kon voorstellen hoe het leven zou zijn zonder kaas. Kaas was absoluut my guilty pleasure. De reden dat ik nu, 10 jaar later, dezelfde guilty pleasure links kan laten liggen, heeft te maken met de kennis die ik heb gekregen over kaas en de productie ervan. Deze kennis heeft mijn ‘smacht’ naar kaas zodanig gereduceerd dat het niet echt meer tot de opties van mijn voedingspatroon behoort. 

Ik kies bewust voor de woordkeuze ‘niet echt meer’, want zo nu en dan laat ik me echt nog wel verleiden door een stukje kaas.  Ik ben namelijk niet fel tegen het consumeren van dierlijke producten, maar fel tegen de manier waarop we dit momenteel doen: teveel.

Wie ben ik om te zeggen wat goed of fout is? Iedereen zou zijn eigen levensstijl invulling mogen geven op de manier die hij of zij wil. Het liefst alleen wel met alle kennis in huis om weloverwogen keuzes te kunnen maken. En soms heb ik het gevoel dat op het moment van kennis verstrekking de oogkleppen dicht gaan. Dat is jammer, want er is zoveel om van elkaar te leren of om elkaar mee te inspireren. Als alle kennis en keuzes voor je op tafel liggen, is dat het moment dat je kunt bepalen waarmee jij jezelf wilt definiëren. Althans, zo zie ik het.  

Ik kan alleen bepalen wat ik goed of fout vind aan mezelf en mijn manier van leven. En daarom ga ik als veganist door het leven met het motto: Beter inconsequent goed, dan consequent fout

Niet omdat vegan moet, maar omdat vegan kan

Het doet me goed om te zien dat er in de laatste jaren een flinke opmars plaatsvindt richting bewuster kiezen wat we eten. Er zijn steeds meer debatten over het klimaat en steeds vaker rinkelende alarmbellen dat er iets moet veranderen in de massaproductie die voortkomt uit onze bio-industrie. 

Wat me echter opvalt is de nieuwe vicieuze cirkel waarin we ons bevinden. De bewustwording en -making voelt soms zo geforceerd en zelfs een tikkeltje agressief, van zowel de veganisten als de carnivoren. Het is zo mooi dat we met elkaar in gesprek gaan over beter zorgen voor onze planeet. Over oplossingen voor de klimaatverandering en verbeteringen in dierenwelzijn en onze eigen gezondheid. Maar het continu online overspoeld worden door lugubere beelden van veestallen en slachthuizen werkt bij mij ook op de zenuwen. Het is te confronterend en speelt zodanig in op het moraal dat een averechts resultaat voor sommigen de conclusie is. De oogkleppen gaan op en de discussie wordt fel. Ik kan niet zonder vlees en veganisten zijn agressieve sla-vreters of mensen die vlees eten hebben geen moraal en veganisten redden de planeet. Het zorgt voor een afkeer tegen elkaars geloof en gewoonten in plaats van dat het leidt tot een saamhorigheidsgevoel in het aanpakken van een nieuwe problematiek waar wij anno 2019 mee te kampen hebben. 

Deze agressieve houding is nu precies hetgeen wij willen doorbreken met ons vegan restaurant. Vegan zijn moet niet, het kan. Het is onze keuze die wij met anderen willen delen en waar wij anderen mee willen verblijden in de vorm van heerlijke recepten met een plantaardige twist aan bekende gerechten. Zo wordt de stap naar veganisme laagdrempelig en toegankelijk.

Onze vegan trigger

Dit is ook de manier hoe wij deze levensstijl hebben overgenomen, met dank aan onze inspiratiebron en tevens vriendin Armanda Govers. Met geduld en vanuit passie voor haar levensstijl heeft Armanda ons inzichten gegeven waarvoor wij anders niet hadden opengestaan. Zij was onze vegan trigger. 

Als oprichtster van haar eigen stichting, stichting Even Geen Vlees, houdt Armanda zich bezig met het beter informeren over vlees en inspireren om te kiezen voor plantaardig eten. Het gaat niet zozeer om het opdringen van een specifiek geloof, maar het belichten van alle schaduwkanten zodat mensen weloverwogen keuzes kunnen maken. De beeldvorming rondom vlees versus vegan. 

Op de website vind je eerlijke informatie over vlees en plantaardige voeding, de verschillen tussen veganisme en vegetarisme, redenen om veganisme (vaker) te overwegen, een starterskit om de stap naar (vaker) veganisme te vergemakkelijken en allerlei heerlijke recepten. 

En precies op deze manier heeft onze vegan trigger ons zodanig geïnspireerd dat het onze levens heeft veranderd. Niet omdat het moest, maar omdat het kon.