Wanneer langzaam alle spullen (overschot aan ruis) het pand verlaten, besef ik me dat het pand niet zo klein is als ik in eerste instantie dacht. Sterker nog: Ik kan het inmiddels steeds beter voor me zien hoe ik hier uiteindelijk onze lieve eters ga voorzien van Bas zijn heerlijke gerechten. De gedachte alleen al doet mijn hart sneller kloppen.
De eerste lading is geordend, het vuil is weg, het bruikbare hout staat in de opslag, iedereen die ons deze dagen helpt mag meenemen wat hij/zij leuk vindt en de andere leuke spulletjes van de (oude) kaaswinkel staan in verhuisdozen – daar hebben we nog wel een leuk plannetje voor (te lezen in een latere post). Wat nu? Vullen die bus!
New Vegas in hartje Haarlem
Dat ons veganistische restaurant zo een centrale plek heeft in het hartje Haarlem is natuurlijk een zegen. De weerszijde is echter wel dat wanneer je in het centrum zit, je te maken hebt met paaltjes die maar gedurende een bepaalde tijd naar beneden staan voor doorgang van auto’s. Elke keer dat we dus spullen moeten afvoeren, hebben we te maken met een strakke deadline waarin we dat kunnen doen, van 6:00 – 11:00 in de ochtend.
Niet alleen de locatie van ons veganistische restaurant ben ik trots op. Wat me ook heeft doen verbazen van trots is hoe Bas de bovenstaande bus door de smalle straatjes van het centrum van Haarlem heeft kunnen manoeuvreren alsof het niets was. My hero! 😍
Onze hond Sem, dus ook lid van de New Vegas Familie neemt zijn taak als supervisor tijdens het puinruimen trouwens erg serieus. Wij zijn druk in de weer met het vullen van de bus en Sem kijkt aandachtig naar alle veranderingen en houdt de wacht bij de voordeur.
Een vegan restaurant in een monumentaal pand
Zoals gepland gingen we vandaag weer vroeg van start met waar we gisteren waren gebleven. Ik zou zo graag willen dat ik het beter vast had kunnen leggen hoeveel troep we hadden en in wat voor bende we bezig waren. Wat ik gelukkig wel heb vastgelegd was de meest aangename verrassing ooit.
De kaaswinkel had aan beide lange muren stellages. De ene kant was een koelwand – daarover in een andere blogpost meer, want wat was me dat toch een kopzorg! Aan de andere kant een stellage met producten. We hadden het pand nooit gezien zonder deze stellages en hadden dan ook nooit verwacht dat we bij het afbreken ervan dit zouden aantreffen:
Een nisje in de muur! De kaars stond er zelfs nog in! Dit zijn de momenten dat je nog meer verliefd wordt op je pand. Het feit dat New Vegas in een monumentaal pand komt te zitten is natuurlijk al speciaal, maar dat we dit soort mooie monumentale verrassingen tegenkomen maakt het echt helemaal af. Hier gaan we dan ook zeker niets aan veranderen, maar wordt een pronkstuk in New Vegas!
Het eerste weekend zit erop
Alle helpende handjes zijn naar huis. De spullen zijn weg. Het doel wat we voor dit weekend voor ogen hadden is bereikt. We lopen samen hand in hand New Vegas binnen en kijken elkaar aan.
Was er maar een woord voor het gevoel wat we op dat moment hadden. Hoe leg je het gevoel uit wanneer je in de ogen kijkt van je beste vriend en grote liefde en je beseft dat je samen je toekomst invulling aan het geven bent? Het gevoel is niet uit te leggen, maar wel vast te leggen.
We keken om ons heen en besefte ons dat het eerste doel was behaald: De spullen waren weg. Het eerste “New Vegas tijdens de verbouwing weekend” had niet beter kunnen gaan.
Met trots deden we de deuren achter ons dicht…
Tot morgen New Vegas.